طول درمان ارتودنسی

پرسشی که معمولاً بیماران طی مشاوره ی اولیه از متخصص ارتودنسى می پرسند این است که براكت هاى ارتودنسى چه مدت باید روی دندان ها باقی بمانند. اين پرسش مخصوصاً در افراد بزرگسال بيشتر مورد نظر است و آنها نگرانی بيشترى راجع به این موضوع دارند. به طور میانگین، درمان ارتودنسی حدود 24 ماه طول می کشد تا تکمیل شود. برای برخی بیماران نیاز است ابزار ارتودنسی کمتر از 12 ماه روی دندان ها باقی بماند، اما بیمارانی هم هستند که به علت حاد بودن مشکلشان، برای رسیدن وضعیت دندان ها به حد دلخواه و مطلوب، نیاز است حدود 3 سال تحت درمان باشند.

درمان ارتودنسی از قانون خاصی تبعیت نمی کند و شرایط آن برای همه ی افراد یکسان نیست. طول درمان با براکت های ارتودنسی برای اصلاح مال اکلوژن یا شکل غیر عادی دندان ها، تحت تأثیر عوامل متعددی است. بعلاوه، واکنش هر فرد به درمان ارتودنسی متفاوت است و پیش از آنکه ارتودنتیست به این نتیجه برسد که بیمار به وضعیتی ثابت رسیده است و دیگر نیاز به ادامه ی درمان نیست، باید واکنش بدن بیمار به درمان را بررسی نماید. در واقع، ارتودنتیست پس از اتمام تحصیلات عمومی در رشته ی دندانپزشکی، در تخصص ارتودنسی آموزش دیده است تا بتواند پیش از طرح و آغاز درمان، متغیرهای مختلف را بررسی کند و طول درمان ارتودنسی را به طور تقریبی محاسبه کند. عواملی مانند فضاى موجود در دهان، فاصله ای که نیاز است دندان ها جابجا شوند و شرایط کنونی دندان ها مشخص می کنند که چه نوع بریس یا روش درمانی برای بیمار مناسب است و دوره ی درمان چقدر طول خواهد کشید.

عوامل مؤثر روی طول درمان ارتودنسی

نوع براکت ها

طول درمان ارتودنسی

انواع مختلفی براکت ارتودنسی وجود دارند که برای درمان های مختلف ارتودنسی مناسب هستند. برخی از آنها برای تأثیر گذار بودن، باید مدت زمان بیشتری روی دندان ها باقی بمانند. اگر ظاهر ابزار ارتودنسی چندان برای شما مهم نیست، می توانید از براکت های فلزی سنتی استفاده کنید، در عوض طول درمانتان کوتاه تر خواهد بود زیرا تأثیرگذارتر هستند. با این حال، اگر با طولانی شدن دوره ی درمان،  اندکی بیشتر از حد معمول، مشکلی ندارید، می توانید از دیگر انواع بریس ها مانند براکت های سرامیکی و اینویزیلاین استفاده کنید که کمتر جلب توجه می کنند، یا براکت های پشت دندانی (لینگوال) که اصلاً قابل مشاهده نیستند.

سلامت و بهداشت عمومی دهان و دندان ها

طول درمان ارتودنسی

همیشه توصیه می شود پیش از تصمیم گیری در رابطه با گزینه های مختلف درمان ارتودنسی، با دندانپزشک خود مشورت کنید. ارتودنتیست دستورالعمل های لازم مربوط به چگونگی مراقبت از براکت ها، هنگامی که تحت درمان با آنها هستید را در اختیار شما قرار می دهد که با عمل به آنها درمان مؤثری خواهید داشت و نیازی به افزایش طول درمان نخواهید داشت.

در واقع، اگر در نتیجه ی عدم رعایت بهداشت، در شرایطی غیر قابل پیش بینی مانند پوسيدگى های دندانی یا التهاب لثه قرار بگیرید، ممکن است ارتودنتیست مجبور شود طرح درمان را به تعویق بیاندازد. خوردن غذاهای ترد و خشک می توانند موجب شکسته شدن براکت ها یا سیم های کمانی متصل به براکت ها شوند که روند صاف کردن دندان ها را با مشکل مواجه خواهند کرد و درمان را به تأخیر خواهند انداخت.

لبخند کنونی شما

اکنون افراد زیادی هستند که از براکت ها با اهداف زیبایی استفاده می کنند. صرف نظر از اینکه شما براکت ها را برای ارتقاء ظاهر لبخند می خواهید یا برای اهداف پزشکی، حجم تغییراتی که دندان ها و استخوان های شما نیاز خواهند داشت تا به طرح لبخند مد نظرتان برسید، سرعت درمان را تعیین می کند. مشکلات حاد نسبت به مشکلات جزئی، به زمان بیشتری نیاز خواهند داشت تا به نتیجه برسند.

مقدار فضای موجود برای قرار گرفتن درست براکت ها در دهان و فاصله ای که باید دندان ها جابجا شوند نیز نقش مهمی در سرعت درمان ایفا می کنند. هر چه فاصله ای که باید دندان ها جابجا شوند کمتر باشد و فضای کافی در دهان وجود داشته باشد، سرعت درمان بالاتر خواهد بود.

شدت مشکل

طول درمان ارتودنسی

حتی اگر بریسی که شما استفاده می کنید درست شبیه بریس دوستتان باشد، باز هم بسته به علت و شدت مشکل هر یک از شما، سرعت درمان شما متفاوت خواهد بود. از طرف دیگر، هر یک از شما ممکن است پیش از مراجعه به ارتودنتیست از یک سری درمان های مداخله گر بهره مند شده باشید.

برخی متخصص ها درمان دو مرحله ای را پیشنهاد می دهند، تا در آماده سازی دهان برای واکنش بهتر به مراحل بعدی درمان، بیشترین کمک را به شما کرده باشند. در این مرحله، طول درمان را می توان بر اساس نظم شخصی شما مشخص نمود. جلسات منظم مراجعه به ارتودنتیست را فراموش نکنید، در غیر اینصورت، کل طرح درمان تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

سن بیمار

طول درمان ارتودنسی

سن بیمار نیز یکی از عواملی است که روی مدت زمان استفاده از براکت های ارتودنسی تأثیر می گذارد. طول درمان افرادی که سن کمتری دارند، کمتر از افراد سن بالاتر است. درمان نوجوانان و بزرگسالان طولانی تر از کودکان خواهد بود زیرا استخوان های کودکان هنوز در حال رشد است. با این حال، تفاوت زمانی خيلى زياد و عمده نيست .

استفاده از داروها

طول درمان ارتودنسی

ثابت شده است که داروهایی مانند ایبوپروفن، استامینوفن و آسپرین،در استفاده طولانى مدت سرعت جابجایی دندان ها را کاهش می دهند. بنابراین، باید سعی کنید از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDها) طی دوره ی درمان ارتودنسی پرهیز کنید. هورمون تیروئید و ویتامین D دقیقاً برعكس عمل می کنند و سرعت جابجایی دندان ها را افزایش می دهند. تنها راه برای کسب این اطلاعات، صحبت کردن با ارتودنتیست پیش از آغاز دوره ی درمان با استفاده از براکت ها است.

بايستى توجه داشته باشيد كه پس از تکمیل دوره ی درمان، مجبور خواهید بود برای یک بازه ی زمانی 1 ساله از ریتینر استفاده کنید، که البته شش ماه دوم بايستى آن را تنها شب ها استفاده کنید. به مرور زمان با استفاده ی هر دو یا سه شب در هفته از ریتینر، می توانید به تدریج استفاده از آن را کاهش دهید.