مینی اسکرو در ارتودنسی – بخش دوم

در مقاله قبل راجع به کاربرد پیچ های ارتودنسی(مینی اسکروها) در ارتودنسی برای شما گفتیم و مراحل کاشت آنها را توضیح دادیم. در ادامه از برخی استفاده های بالینی آنها گفتیم. در این مقاله قصد داریم به دیگر کاربرد های بالینی آنها بپردازیم.

پیچ ارتودنسی ، مینی اسکرو در ارتودنسی

فشردن دندان های جلو به داخل استخوان فک

برای فشردن دندان های جلوی فک بالا به داخل استخوان فک باید مینی ایمپلنت درست زیر خار بینی قدامی قرار بگیرد. پس از یک دوره 10 روزه که هیچ فشاری به مینی ایمپلنت وارد نمی شود، یک کش الاستیک از سر پیچ به سیم ارتودنسی متصل می شود. 6 میلی متر فرو رفتن مینی ایمپلنت به داخل استخوان فک، ظرف مدت یک سال مشاهده شده است. برای فشردن دندان های پیش فک بالا، مینی اسکرو بین دندان های لترال دندان های پیشین و دندان های نیش فک بالا قرار می گیرد. قرارگیری مینی اسکرو باید پس از صاف و هم سطح کردن دندان ها انجام شود تا فضای کافی برای قرار گیری مینی ایمپلنت بین ریشه ها بوجود بیاید.

برای پرهیز از انحراف نوک دندان های پیشین فک بالا به سمت باکال، در طول روند فشردن آنها به داخل استخوان فک، انتهای سیم ارتودنسی باید رو به عقب سفت شود. طی جابجایی دندان ها رو به داخل، مهم است که مینی اسکرو درست وسط ریشه دندان هایی واقع شود که قرار است رو به داخل بروند تا از برخورد پیچ به ریشه دندان ها پیشگیری شود.

فشردن دندان های مولر رو به داخل

قرار دادن مینی اسکروها به صورت دقیق بین ریشه های دندان های مولر اول و دوم بدون برخورد آنها به ریشه های دندان ها چه طی فرایند کاشت آنها و چه طی جابجایی دندان ها رو به داخل بسیار دشوار است. بعلاوه، گاهی اوقات لازم است فشاری که رو به داخل وارد می شود نسبتاً زیاد باشد و در جاهایی که جای کافی برای کاشت مینی اسکروها وجود ندارد، ممکن است لازم باشد بیشتر از یک پیچ قرار بگیرد. به همین دلایل اغلب توصیه می شود استفاده از مینی اسکروها به موارد فشردن ساده یک یا دو دندان مولر محدود شود.

پیچ ارتودنسی ، مینی اسکرو در ارتودنسی

جابجایی دندان های مولر

گاهی اوقات برای اصلاح روابط کلاس 2 یا کلاس 3 دندان های مولر، لازم است دندان های مولر به سمت دیستال جابجا شوند. می توان میکرو ایمپلنت ها را بین ریشه های دندان های پرمولر دوم و مولر اول قرار داد و فنرهای مارپیچ نیکل- تیتانیومی می توانند استفاده شوند. پس از جابجایی دندان های مولر به سمت دیستال، لازم است دندان های قدامی به جای اول خود بازگردند. در صورتی که اولین میکروایمپلنت در بازگشت دندان های قدامی به جای نخست خود مداخله کند، می توان آن را خارج کرد و میکرو ایمپلنت دوم درست در سمت دیستال میکرو ایمپلنت اول و بین ریشه های دندان های مولر اول و دوم قرار می گیرد. برای جابجایی دندان ها به سمت دیستال، می توان فشارهای ارتودنتیک را از یک میکرو ایمپلنت به قسمت مرکزی وسط کام (سقف دهان) وارد کرد.

 جابجایی دندان مولر رو به بیرون یکی از دشوارترین جابجایی ها است، مخصوصاً در بیمارانی که زاویه پلان مندیبل آنها پایین است و دیپ بایت دارند. در صورتی که میکرو ایمپلنت ها در طرح درمان گنجانده شده باشند، دندان های مولر، بدون آسیب رساندن به دندان های جلوی دهان می توانند به شکل مؤثرتری جابجا شوند. میکرو ایمپلنت ها برای بیرون کشیدن دندان های مولر بین ریشه های دندان های نیش و پرمولر اول یا بین پرمولر اول و پر مولر دوم قرار می گیرند.

اصلاح کراس بایت های دندان های مولر

اصلاح کراس بایت با مکانیزم های معمول ارتودنتیک مستلزم استفاده از الاستیک می باشد، با این حال، در صورتی که این الاستیک ها استفاده شوند، بیرون آمدن نامطلوب دندان های عقب دهان می تواند اتفاق بیفتد. اما در صورتی که میکرو ایمپلنت ها استفاده شوند، در طول زمان اصلاح باکال کراس بایت، هم صاف کردن دندان ها و هم بیرون آوردن آنها از حفره انجام می شود.

سیستم انکوریج اسکلتی SAS

طرح ابزار: این ابزار اساساً شامل مینی پلیت های تیتانیومی است، که با استفاده از پیچ ها، داخل استخوان فک بالا یا پایین تثبیت می شوند. مینی پلیت ها در طرح های مختلف وجود دارند، به همین دلیل می توان آنها را در محل های متفاوتی قرار داد. مینی پلیت های L شکل پر استفاده ترین مینی پلیت ها هستند، در حالی که مینی پلیت های T شکل بیشتر برای فشردن دندان های جلو به داخل حفره استفاده می شوند.

پیچ ارتودنسی ، مینی اسکرو در ارتودنسی

پیچ هایی که برای ثابت کردن مینی پلیت ها استفاده می شوند معمولاً 2 تا 5/2 میلی متر قطر دارند.

پیچ ارتودنسی ، مینی اسکرو در ارتودنسی

مشکلات مینی اسکرو

• ایمپلنت ها باید در استخوان اینتر-رادیکولار بین دندان ها واقع شوند. آسیب و ضربه به الیاف لیگامان پریودنتال یا ریشه های دندانی در طول جایگذاری آنها می تواند منجر به انکیلوز، از دست رفتن حیات دندان مجاور، یا سختی و تصلب غیر عادی استخوان شود.
• لغزش مینی اسکرو: ممکن است جراح در طول فرایند جایگذاری نتواند استخوان کورتیکال را به طور کامل درگیر کند و مینی اسکرو سهواً زیر بافت مخاطی و در امتداد ضریع استخوان بلغزد.
• درگیر شدن عصب: آسیب به عصب می تواند در طول جایگذاری مینی اسکرو در شیب پالاتال ماگزیلا (روی سقف دهان)، بخش دنتوآلوئول باکال فک پایین، و قسمت های پشت دندان های مولر اتفاق بیفتد. اکثر آسیب های جزئی به عصب که شامل بریدگی های زیاد نمی شوند، گذرا هستند و ظرف مدت 6 ماه اصلاح خواهند شد.
• آمفیزم (انباشته شدن هوا یا گاز به طور غیر عادی) زیر پوست
• سوراخ شدن ناخواسته سینوس بینی یا ماگزیلا
• خم شدن یا شکسته شدن مینی اسکرو در حین کار گذاری
• بروز آفت های دهانی در نتیجه حساسیت بافت ها
• پنهان شدن سر مینی ایمپلنت زیر بافت نرم
• التهاب و عفونت بافت نرم و پری ایمپلنتایتیس
• شکست مینی اسکرو در طول فرایند برداشت