آنتی بیوتیک ها برای عفونت دندان ها

عفونت دندان حفره ای پر از چرک (آبسه) است که در اثر تکثیر باکتری ها ایجاد می شود. معمولاً یک آبسه داخل پالپ- بافت نرم و زنده داخل دندان- ظاهر می شود.

آبسه پری آپیکال از عفونت در پالپ ایجاد می شود که در ریشه دندان آبسه ایجاد می کند، در حالی که آبسه پریودنتال بین دندان و بافت لثه اطراف ایجاد می شود.

علائم و نشانه های عفونت دندان ممکن است شامل دندان درد شدید، حساسیت به گرما و سرما، تورم غدد، تورم در لثه ها، بوی بد- سوخت مانند دهان، و درد هنگام جویدن باشند. اگر عفونت به استخوان های اطراف منتشر شود، ممکن است تهدید کننده زندگی شود.

دندانپزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک ها را برای برطرف کردن عفونت دندان شما تجویز کند. در این مقاله درباره آنتی بیوتیک ها برای عفونت های دندان، از جمله چرا از آنها استفاده می شود و نیز سرعت عملکرد آنها اطلاعات بیشتری کسب خواهید کرد.

آنتی بیوتیک ها برای عفونت دندان

چه زمانی از آنتی بیوتیک برای عفونت دندان استفاده می شود؟

عفونت دندان همیشه به آنتی بیوتیک نیاز ندارد. در بسیاری از موارد، آنها ممکن است به صورت خود به خود برطرف شوند. شستشو با محلول آب گرم و نمک یا مصرف داروهای بدون نسخه OTC، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID ها) ممکن است به کاهش درد و تورم دندان کمک کنند.

انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) توصیه می کند که دندانپزشکان به دلیل عوارض جانبی احتمالی، از تجویز آنتی بیوتیک برای اکثر عفونت های دندانی اجتناب کنند. درمان های دندانپزشکی مانند تخلیه عفونت، پاکسازی عمقی یا درمان ریشه (تخلیه پالپ عفونی از داخل دندان)، ممکن است گاهی اوقات لازم باشد.

با این حال، اگر شما دچار نقص سیستم ایمنی هستید (سیستم ایمنی ضعیفی دارید) یا اگر عفونت دندان شما در حال گسترش است، دندانپزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. برخی از علائمی که نشان می دهند عفونت دندان شما در حال بدتر شدن است ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تب
• خستگی
• کسالت (یک “احساس بد “عمومی)
• تورم در فک یا گردن
• درد یا تورم شدید که از بین نمی رود

عفونت دندان در صورت عدم درمان، ممکن است در استخوان ها و بافت های اطراف منتشر شود. این می تواند منجر به بروز عوارض جدی برای سلامتی شود، از جمله:

• از دست دادن دندان
• عفونت خون
• پنومونی (عفونت ریه)
• عفونت مغزی
• اندوکاردیت (عفونت در قلب)

اگر عفونت شدید دندان دارید، دندانپزشک شما ممکن است یک دوره آنتی بیوتیک برای جلوگیری از گسترش آن تجویز کند. آنتی بیوتیک ها ممکن است جلوی از دست دادن دندان و دیگر عوارض جدی سلامتی  را بگیرند.

چه زمانی به دندانپزشک مراجعه کنیم؟

اگر مشکوک به داشتن عفونت دندان هستید، مهم است که فوراً به دنبال درمان های دندانپزشکی باشید. اگر دندان دردی دارید که از بین نمی رود، اگر لثه های شما قرمز و ملتهب هستند، یا اگر متوجه حباب های جوش- مانند در امتداد خط لثه خود شدید، برای دیدن دندانپزشک خود وقت ملاقات بگیرید.

مصرف آنتی بیوتیک

دندانپزشک شما با یک معاینه فیزیکی کامل، می تواند عفونت دندان شما را تشخیص دهد. پزشک معالج شما ممکن است به دندان های شما ضربه بزند یا برای ارزیابی میزان درد شما از شما بخواهد که گاز بگیرید. آنها همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی دندانی با اشعه ایکس را انجام دهند.

اگر عفونت دندان شما شدید یا مداوم باشد، دندانپزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. هدف از مصرف آنتی بیوتیک برای عفونت دندان جلوگیری از از دست رفتن دندان و دیگر عوارض جدی سلامتی است.

بر اساس انجمن دندانپزشکان آمریکا، آنتی بیوتیک های خط مقدم برای عفونت های دندانی عبارتند از:

• آموکسی سیلین خوراکی
• پنی سیلین V پتاسیم خوراکی

آموکسی سیلین و پنی سیلین V پتاسیم هر دو در دسته ای از آنتی بیوتیک ها قرار می گیرند که تحت عنوان داروهای نوع پنی سیلین شناخته می شوند. آنها از طریق کشتن باکتری ها یا توقف رشد آنها، برای مبارزه با عفونت ها کار می کنند. داروهای نوع پنی سیلین برای درمان عفونت های ویروسی عمل نمی کنند.

اگر به داروهای نوع پنی سیلین حساسیت داشته باشید، دندانپزشک شما ممکن است به جای آن یکی از آنتی بیوتیک های زیر را برای شما تجویز کند:

• آزیترومایسین خوراکی
• کلیندامایسین خوراکی
• سفالکسین خوراکی

آزیترومایسین، کلیندامایسین و سفالکسین همگی معمولاً برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند.

آنتی بیوتیک ها برای عفونت دندان

دوز

توصیه های کنونی انجمن دندانپزشکان آمریکا برای دوز آنتی بیوتیک برای عفونت های دندان به شرح زیر هستند:

• آموکسی سیلین خوراکی: 500 میلی گرم (mg)، سه مرتبه در روز
• پنی سیلین V پتاسیم خوراکی: 500 میلی گرم، چهار مرتبه در روز
• آزیترومایسین خوراکی: 500 میلی گرم در روز نخست و سپس 250 میلی گرم روزانه به مدت چهار روز
• کلیندامایسین خوراکی: 300 میلی گرم، چهار مرتبه در روز
• سفالکسین خوراکی: 500 میلی گرم، چهار مرتبه در روز

مدت زمان

اینها توصیه های کنونی انجمن دندانپزشکان آمریکا برای مدت یک دوره آنتی بیوتیک برای عفونت دندان است:

• آموکسی سیلین خوراکی: سه تا هفت روز
• پنی سیلین V پتاسیم خوراکی: سه تا هفت روز
• آزیترومایسین خوراکی: پنج روز
• کلیندامایسین خوراکی: سه تا هفت روز
• سفالکسین خوراکی: سه تا هفت روز

برخی از علائم عفونت دندان شما باید پس از دو تا سه روز شروع به از بین رفتن کنند. با این حال، مهم است که دوره کامل آنتی بیوتیک را طبق تجویز دندانپزشک خود مصرف کنید.

مصرف آنتی بیوتیک

مهم است که آنتی بیوتیک ها را دقیقاً طبق تجویز مصرف کنید، حتی اگر به سرعت احساس بهتر شدن کنید. اگر مصرف آنتی بیوتیک ها را خیلی زود متوقف کنید، عفونت شما ممکن است باقی بماند. همچنین ممکن است خطر ابتلا به عفونت باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک در شما افزایش یابد.

آنتی بیوتیک های متداول که برای عفونت دندان استفاده می شوند:

داروهای نوع پنی سیلین، مانند آموکسی سیلین و پنی سیلین V پتاسیم، عموماً آنتی بیوتیک های خط مقدم هستند که دندانپزشکان آنها را برای درمان عفونت دندان تجویز می کنند.

با این حال، واکنش های آلرژیک به پنی سیلین ها شایع هستند. اگر سابقه علائم آلرژی (مانند کهیر، تورم یا فشار خون پایین) پس از مصرف داروهای نوع پنی سیلین را دارید، به دندانپزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است یک آنتی بیوتیک ماکرولید مانند کلیندامایسین، برای درمان عفونت شما تجویز کنند.

در برخی موارد، دندانپزشک شما ممکن است نوع دیگری از آنتی بیوتیک ها را تجویز کند، مانند:

• آگمنتین Augmentin (آموکسی سیلین با کلاولانات clavulanate)
• فلاژیل Flagyl (مترونیدازول metronidazole)

این داروها معمولاً در صورتی تجویز می شوند که دیگر آنتی بیوتیک ها برای درمان علائم شما کارایی نداشته باشند یا اگر عفونت دندان شما شروع به گسترش کند.

آنتی بیوتیک ها برای عفونت دندان

اثرات جانبی

برخی از شایع ترین عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• حالت تهوع
• سردرد
• اسهال
• عفونت قارچی
• تغییر در چشایی

در صورت تجربه کردن هر گونه عوارض جانبی جدی حین مصرف آنتی بیوتیک ها، از جمله:

• بثورات پوستی
• دشواری در تنفس
• خس خس سینه
• کهیر
• لایه برداری پوست یا تاول
• تورم در صورت، چشم ها یا دهان
• گرفتگی شکم
• درد مفاصل
• بدتر شدن علائم عفونت دندان
• تب

به دنبال کمک پزشکی فوری باشید.

پیشگیری از نیاز به آنتی بیوتیک برای عفونت های دندانی

آبسه دندان گاهی اوقات ممکن است به دلیل ترک خوردگی یا لب پریدگی دندان، آسیب یا شکست در درمان دندانپزشکی ایجاد شود. با این حال، در اکثر موارد، عفونت های دندانی در نتیجه پوسیدگی دندان ایجاد می شوند.

بهترین راه برای پیشگیری از بروز عفونت دندان رعایت بهداشت دهان و دندان است. در اینجا چند راه برای محافظت از دندان ها در برابر پوسیدگی و بیماری لثه ارائه داده ایم:

• دندان های خود را حداقل دو مرتبه در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.
• به طور منظم نخ دندان بکشید یا از مسواک های بین دندانی استفاده کنید تا پلاک هایی که بین دندان های شما تشکیل می شوند و دسترسی به آنها دشوار است را از بین ببرید.
• مصرف قند خود را بویژه بین وعده های غذایی محدود کنید.
• به طور منظم برای تمیز کردن و معاینه دندان های خود به دندانپزشک مراجعه کنید.

خلاصه

عفونت دندان حفره ای از چرک است که به دلیل تکثیر باکتری ها در داخل پالپ دندان ایجاد می شود. عفونت های دندان معمولاً در نتیجه پوسیدگی دندان، کار دندانپزشکی ناموفق، دندان شکسته یا لب پر شده یا آسیب ایجاد می شود.

همه عفونت های دندانی به درمان با آنتی بیوتیک نیاز ندارند. با این حال، گاهی اوقات دندانپزشک برای نجات دندان و پیشگیری از گسترش عفونت، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.

متداول ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای درمان عفونت دندان، داروهای نوع پنی سیلین (مانند آموکسی سیلین و پنی سیلین V پتاسیم) هستند. کلیندامایسین، آزیترومایسین و سفالکسین گزینه هایی برای افرادی هستند که سابقه حساسیت به پنی سیلین دارند. اگر داروهای خط مقدم مؤثر نباشند، مترونیدازول ممکن است تجویز شود.

عوارض جانبی احتمالی آنتی بیوتیک ها برای عفونت های دندان ممکن است شامل تهوع، اسهال، عفونت قارچی، تغییر در حس چشایی و سر درد باشند. عوارض جانبی جدی تری مانند بثورات پوستی، کهیر، تورم، درد مفاصل و تب، به مراقبت فوری پزشکی نیاز دارند.

سخن پایانی

هنگامی که دندان درد آغاز می شود، ممکن است وسوسه شوید که تماس با دندانپزشک را به تأخیر بیندازید. اما عفونت دندان در صورتی که بدون درمان رها شود می تواند منجر به بروز عوارض جدی برای سلامتی شود. اگر فکر می کنید که ممکن است آبسه دندان داشته باشید، فوراً با دندانپزشک خود صحبت کنید.

پرسش های متداول در مورد مصرف آنتی بیوتیک ها برای عفونت های دندانی

چه مدت طول می کشد تا آنتی بیوتیک ها تورم ناشی از عفونت دندان را کاهش دهند؟

در بسیاری از موارد، حدود دو تا سه روز پس از شروع مصرف آنتی بیوتیک برای عفونت دندان، به تدریج احساس بهتری خواهید داشت. با این حال، باید دوره کامل آنتی بیوتیک های تجویز شده را مصرف کنید. معمولاً دندانپزشک شما برای عفونت دندان یک آنتی بیوتیک را برای مدت سه تا هفت روز تجویز می کند.

چگونه می توان متوجه شد که آیا آنتی بیوتیک ها برای عفونت دندان مؤثر هستند یا خیر؟

اگر آنتی بیوتیک شما مؤثر باشد، علائم عفونت دندان شما شروع به فروکش کردن خواهد کرد. تب، خستگی، درد و یا تورم شما کاهش خواهد یافت. اگر علائم شما ادامه پیدا کردند یا بدتر شدند، بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

آنتی بیوتیک ها برای عفونت دندان

آیا آنتی بیوتیک طبیعی برای عفونت دندان وجود دارد؟

محبوب ترین درمان طبیعی برای عفونت دندان شستشو با محلول آب گرم و نمک است. سایر درمان های خانگی برای عفونت دندان ممکن است شامل جوش شیرین، سیر، پراکسید هیدروژن، ژل آلوئه ورا، دمنوش گیاهی یا روغن های اسانس (مانند روغن پونه کوهی یا روغن درخت چای) باشند. با این حال، اگر عفونت دندان دارید، هنوز هم باید به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

از کجا می توان آنتی بیوتیک برای عفونت دندان خرید؟

متداول ترین آنتی بیوتیک ها برای عفونت دندان عبارتند از آموکسی سیلین، پنی سیلین، آزیترومایسین، کلیندامایسین، سفالکسین و مترونیدازول. آنتی بیوتیک ها باید توسط یک پزشک معالج مانند، دندانپزشک تجویز شوند. ممکن است بتوانید از طریق ویزیت از راه دور سریع تر نسخه دریافت کنید.