تحلیل لثه و پیوند لثه

تحلیل لثه چیست؟

تحلیل لثه زمانی اتفاق می افتد که حاشیه های بافت لثه که دندان را احاطه می کنند رو به بالا می روند، یا در موارد وخیم، دچار فرسایش می شوند. این باعث از بین رفتن پوشش روی دندان و ریشه دندان می شود. وقتی این اتفاق رخ می دهد، ریشه دندان فاقد محافظتی است که آنها نیاز دارند، و منجر به بروز حساسیت می شود. پاکت هایی بین دندان ها و خط لثه ها شکل می گیرند، که باعث می شود احتمال انباشته شدن باکتری ها در آنجا افزایش پیدا کند. وقتی این مشکل درمان نشده باقی بماند، بافت محافظت کننده و استخوانی که دندان را در جای خود حفظ می کنند می توانند آسیب ببینند و در موارد وخیم، ممکن است به طور کامل از دست برود. اولین نشانه تحلیل لثه معمولاً حساسیت دندان است. وقتی باورکنید که لثه های شما در حال تحلیل رفتن هستند، مهم است برای صحبت کردن در مورد گزینه های درمان موجود برای آن با یک دندانپزشک یا متخصص لثه صحبت کنید.

تحلیل لثه و پیوند لثه

چرا لثه ها تحلیل می روند؟

دلایل مختلفی برای تحلیل لثه ها وجود دارد، که عبارتند از:

• بیماری پریودنتال: این عفونت لثه به علت باکتری های مضری بوجود می آید که بافت لثه و استخوانی که دندان ها را در جای خود حفظ می کنند را تخریب می کنند. این منجر به بروز تحلیل لثه می شود.
• بهداشت بد دهانی: اغلب مسواک نزدن و نخ دندان نکشیدن کافی، یا درست انجام ندادن آنها می تواند باعث شود پلاک ها راحت تر به تارتار تبدیل شوند، که منجر به تحلیل لثه ها خواهد شد. بعلاوه، اگر شما دندان های خود را خیلی محکم مسواک بزنید، می تواند باعث ساییدگی مینای روی دندان های شما شود، و باعث شود بیشتر مستعد تحلیل لثه شوند.
• تغییرات هورمونی: بارداری و یائسگی می توانند باعث شوند لثه های شما حساس تر شوند و احتمال بروز بیماری لثه افزایش پیدا کند.
• دندان قروچه: این عادت باعث می شود فشار زیادی به دندان های شما وارد شود، که می تواند باعث تحلیل رفتن لثه های شما شود.
• بایت کج: وقتی شما بایت مشکل دار داشته باشید، فشار زیادی به لثه ها و استخوان فک شما وارد می شود.
• دیابت و دیگر بیماری های سیستمیک: این نوع بیماری ها خطر بروز عفونت و در نتیجه بیماری لثه و تحلیل لثه را افزایش می دهند.
• ژنتیک و سیگار کشیدن.
• مسواک زدن محکم و نادرست.
• استفاده از بریس ها در برخی موارد نادر.

جراحی پیوند لثه چیست؟

وقتی یک بیمار به دلیل بیماری لثه یا هر مسئله دیگری تحلیل لثه را تجربه می کند، فرایند پیوند لثه خط لثه را تا سطحی بالا می آورد که جذاب تر به نظر برسد. پیوند لثه مقدار بدون پوشش مانده از دندان را کاهش می دهد و ظاهر لبخند را بهبود می بخشد. علاوه بر مزیت هایی که این فرایند برای زیبایی دارد، ترمیم تحلیل رفتگی لثه و آسیب بوجود آمده با بیماری لثه برای سلامت شما حیاتی است. از آنجا که بافت لثه به عنوان یک سد دفاعی در برابر باکتری ها عمل می کند، بافت ناکافی لثه اطراف دندان ها می تواند باعث شود این باکتری ها تکثیر شوند، و تبدیل به یک نگرانی برای سلامتی شود.

انواع مختلف جراحی پیوند لثه

روش های جراحی مختلفی هستند که در دسته جراحی های پیوند لثه قرار می گیرند، و بهترین روش درمان هب مقدار استخوان و بافت لثه در هر ناحیه بستگی خواهد داشت.

تحلیل لثه و پیوند لثه

پیوند بافت آزاد

پیوند بافت آزاد برای تقویت لثه ها در نواحی ضعیف و تحلیل رفته طراحی می شود. اگر شما لثه های تحلیل رفته دارید، این احتمال وجود دارد که دندان های خود را از دسن بدهید، زیرا لثه ها به باقی ماندن آنها در جای خود کمک می کنند. علاوه بر این، لثه های شما به پوشش دادن ریشه های دندان های شما به منظور از محافظت از آنها در برابر عفونت و قرار گرفتن در معرض هوای آزاد کمک می کنند. پریودنتیست یا دندانپزشک شما می توانند یک تکه بافت را از سقف دهان شما بردارند، و آن را روی ناحیه لثه تحلیل رفته پیوند بزنند. وقتی بهبود پیدا می کند، لثه های شما کامل تر و محکم تر خواهند بود. سپس، می توانید بیشتر روی سالم نگهداشتن لثه های خود تمرکز کنید، بنابراین تحلیل رفتن آنها ادامه پیدا نخواهد کرد. هدف پیوند لثه آزاد تقویت کردن بافت و نیز تلاش برای پیشگیری از تحلیل و از بین رفتن بیشتر استخوان است.

پیوند بافت همبند

پیوند بافت همبند متداول ترین نوع جراحی پیوند لثه است. به جای برداشتن لایه بیرونی بافت از سقف دهان برای پیوند، پریودنتیست شما تکه عمیق تری از بات را از لایه بافت همبند برخواهد داشت. معمولاً در این نوع پیوند، هدف پوشش دادن تحلیل رفتگی و افزایش ضخامت بافت لثه است. اگر شما زیبایی لثه خود در یک ناحیه را دوست ندارید، یا آن ناحیه به سرما خیلی حساس است، احتمالاً پزشک شما این نوع پیوند را برای شما انتخاب خواهد کرد.

تحلیل لثه و پیوند لثه

پیوند آلودرم

در برخی موارد خاص، پریودنتیست شما ممکن است تصمیم بگیرد به جای برداشتن بافت از سقف دهان خود بیمار، از بافت افراد اهداء کننده استفاده کند. جزئیات و نکات این نوع پیوند شبیه پیوند بافت همبند است، اما برای بیمارانی فوق العاده است که در سقف دهان خود بافت کافی ندارند یا در مورد برداشتن بافت از سقف دهان خیلی عصبی و مضطرب هستند.

پیوند پدیکل یا پایه دار

پیوند پدیکل نیز شامل برداشتن بافت از سقف دهان نیست. پریودنتیست از یک تکه از لثه خود شما استفاده می کند که در کنار ناحیه ای قرار دارد که نیاز به بافت بیشتری دارد، به همین دلیل آن را می چرخاند تا روی آن منطقه قرار بگیرد و تحلیل رفتگی را پوشش دهد. به این ترتیب کمک می کند تا پیوند اصلی حفظ شود در حالی که منطقه جدید را نیز پوشش می دهد.

تنها نقطه ضعفی که پیوند پدیکل دارد این است که لازم است شما بافت اضافی زیادی نزدیک منطقه تحلیل رفته داشته باشید. در اکثر موارد، اصلاً بعید نیست که تنها روی یک دندان تحلیل رفتگی وجود داشته باشد این مشکل معمولاً چندین دندان کنار یکدیگر را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر تحلیل رفتگی تنها یک دندان را تحت تأثیر قرار داده باشد، ممکن است پیوند پدیکل انتخاب شود زیرا دندان های دیگر بافت کافی برای این فرایند دارند.

در انتها، دندانپزشک برای شما توضیح خواهد داد کدام گزینه برای شما مناسب تر است و راجع به گام های انجام آن برای شما توضیح خواهد داد.

تحلیل لثه و پیوند لثه

جراحی پیوند لثه؛ آماده سازی و مراقبت

به طورکلی، بیماران برای انجام فرایند جراحی پیوند لثه آمادگی چندانی نیاز ندارند، گرچه لازم است قبل از آن مشاوره هایی انجام شود تا در مورد مراحل انجام فرایند اطلاعات کافی داشته باشید. در این جلسه دندانپزشک اطلاعاتی در مور تحلیل لثه شما ثبت خواهد کرد (که می توانند برای پرداخت هزینه جراحی توسط بیمه استفاده شوند).

حداقل به مدت یک هفته داخل دهان خود زخم جای جراحی وجود خواهد داشت، بنابراین بهتر است از قبل برای یک هفته خوردن غذاهای نرم آمادگی داشته باشید. و البته بسته به روش کار دندانپزشک شما، ممکن است از یک استنت کام استفاده شود، یک قطعه ریتینر مانند پلاستیکی که از محل اهدا کننده حین غذا خوردن محافظت می کند.

با این حال، مهم ترین نکته این است که به دلیل اصلی تحلیل لثه بپردازید، که در درجه اول باعث لزوم انجام جراحی شده است. اگر لثه های نازکی دارید یا در نوجوانی از بریس ها استفاده کرده اید، کار زیادی نمی توانید در مورد آن انجام دهید. اما اگر به دلیل بهداشت بد دهانی یا عادات مسواک زدن اشتباه اتفاق افتاده باشد، لازم است قبل از فرایند برای آن فکری بکنید. به این ترتیب، باید پس از انجام فرایند جراحی خود با دقت بیشتری مسواک بزنید تا به بافت پیوند خورده که در حال بهبود است آسیبی وارد نکنید و احتمال نیاز به جراحی مجدد در آینده برای شما کاهش پیدا کند.

و البته، از آنجا که این یک فرایند جراحی است، لازم است هر گونه عفونت داخل دهان قبل از انجام جراحی کاملاً درمان شده باشد.

بی حس کردن داخل دهان

در روز فرایند، چند کاری هستند که باید به خاطر داشته باشید. زیرا دهان شما به مدت چند ساعت پس از انجام آن بی حس خواهد بود، به همین دلیل شاید لازم باشد قبل از انجام آن چیزی بخورید. علاوه بر این، ممکن است داروهایی(برای کاهش درد، دهانشویه های ضد عفونی کننده، و احتمالاً آنتی بیوتیک) برای شما تجویز شوند، و احتمالاً بخواهید خریدهای داروخانه ای را از قبل انجام دهید.

معمولاً طی فرایند همه چیز با استفاده از بی حسی موضعی انجام خواهد شد، بنابراین شاید لازم باشد از آرامبخش ها استفاده کنید. گزینه دیگر، انجام فرایند با بیهوشی عمومی است، که می توانید در مورد آن با دندانپزشک خود صحبت کنید.

سپس دندانپزشک کار خود را آغاز می کند: که با آماده سازی محل گیرنده (بافت پیوند) آغاز خواهد شد، که مستلزم جدا کردن مقداری از بافت لثه از استخوان است که مقداری خونریزی خواهد داشت، در این محل قرار است بافت اهدا کننده متصل شود. سپس به سراغ محل اهدا کننده سقف دهان، معمولاً در همان سمت دهان، می رود، تا شما مجبور باشید تا پایان دوره بهبود تنها از یک سمت دهان مراقبت کنید. بافت پیوند برداشته می شود و در محل گیرنده قرار داده می شود و بخیه زده می شود. (اگر جراحی بافت همبند داشته باشید، این بافت زیر یک فلپ از بافت در محل گیرنده تعبیه می شود). محل دهنده بافت نیز بخیه زده می شود.

بسته به نظر جراح شما، ممکن است بخیه های هر دو محل با یک پانسمان شبیه خاک رس پوشش داده شوند تا از آنها محافظت شود، یا تنها اجازه داده می شود آنها بهبود پیدا کنند و به شما دستور می دهند از استنت کام استفاده کنید.

پس از فرایند، ممکن است لازم باشد رژیم غذایی خود را کمی تغییر دهید.

درست پس از اتمام فرایند درد چندانی احساس نخواهید کرد اما هنوز هم بی حس خواهید بود. با از بین رفتن ماده بی حس کننده، درد باید شروع به از بین رفتن کند. بنابراین، اگر می توانید، داروهای تجویزی خود را بلافاصله پس از فرایند مصرف کنید. به این ترتیب، می توانید اولین دوز مسکن خود را قبل از بین رفتن اثر بی حس کننده مصرف کنید.

دو روز نخست پس از فرایند احتمالاً کمی آزردگی خواهید داشت، اما تورم از روز سوم فروکش خواهد کرد.

روز اول متوجه کمی خونریزی خواهید شد، اما اگر چیزی فراتر از بزاق کمی صورتی رنگ است، طبیعی نیست و باید با پزشک خود تماس بگیرید.

بی شک باید حداقل به مدت یک هفته از مسواک زدن اطراف جراحی خودداری کنید. طی این مدت احتمالاً به شما گفته خواهد شد از دهانشویه های ضد عفونی کننده استفاده کنید تا آن منطقه عاری از هر باکتری بماند.

بزرگ تریم مسئله غذا خوردن خواهد بود. دندانپزشکان مختلف قوانین متفاوتی دارند، اما به طور کلی، باید حداقل به مدت یک تا دو هفته از خوردن هر چیزی در سمت جراحی شده بپرهیزید. علاوه بر این، از شما درخواست می شود از خوردن چیزهای سفت یا احتمالاً آزار دهنده مانند سوپ داغ پرهیز کنید. اگر استن پالاتال به شما داده شد، به شما در غذا خوردن کمک خواهد کرد.

رژیم غذایی شامل ماست، پودینگ شکلات، میوه ها و سبزیجات پخته و خرد شده، و تخم مرغ آب پز شده می توانند عالی باشند. وقتی تورم از بین برود می توانید بجوید.

اغلب یک هفته بعد لازم است یک مرتبه دیگر به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا بهبود محل جراحی را بررسی کند. همان زمان به شما اجازه داده خواهد شد مسواک زدن با مسواک بچگانه را آغاز کنید یا تنها مسواک زدن همه دندان ها غیر از دندان های نزدیک محل جراحی را تا یک هفته دیگر ادامه دهید.

مراقبت ها باید تا زمان بهبودی کامل ادامه پیدا کنند تا بتوانید از مزایای این فرایند بهره مند شوید.

مزایای پیوند لثه

پیوند لثه اغلب روشی مؤثر برای متوقف کردن روند تحلیل رفتن لثه و از دست رفتن استخوان است. پیوند لثه می تواند به کاهش حساسیت دندان ها و محافظت از ریشه های دندان ها در برابر پوسیدگی کمک کند. علاوه بر این، پیوند لثه از نظر زیبایی رضایت بخش خواهد بود و ظاهر دندان ها و لثه های شما را حین لبخند زدن و خندیدن بهبود خواهد داد.

گرچه پیوند لثه مؤثر و ترمیم کننده تحلیل رفتگی لثه است، اما اگر بهداشت را رعایت نکنید یا مثل قبل مسواک بزنید،  هیچ ضمانتی وجود نخواهد داشت که مجدداً اتفاق نیفتد.