براکت های لینگوال، پشت دندانی یا مخفی

براکت های لینگوال که تحت عناوین دیگری مانند پشت دندانی، زبانی، مخفی و نامرئی نیز شناخته می شوند، از جمله گزینه های کمتر شناخته شده ارتودنسی هستند که در مقایسه با دیگر براکت های موجود، از نظر عملکردی و زیبایی مزایای بسیاری دارند. این نوع براکت ها شباهت زیادی به دیگر براکت ها دارند، اما از آنجا که به جای قرار گرفتن روی دندان ها- جایی که براکت های سنتی قرار می گیرند- روی سطح داخلی یا همان پشت دندان ها قرار می گیرند، و از نظر راحتی و تناسب تفاوت هایی با نمونه سنتی خود دارند. در این مقاله قصد داریم به شرح این تفاوت ها بپردازیم و به شما بگوییم پیش از دریافت براکت های پشت دندانی چه عواملی باید مد نظر قرار گیرند.

براکت های لینگوال، پشت دندانی یا مخفی

براکت لینگوال یا پشت دندانی چیست؟

براکت های لینگوال یا مخفی شبیه براکت های سنتی هستند با این تفاوت که براکت ها و سیم ها روی سطح داخلی دندان ها نصب می شوند تا دندان های کج را صاف و یکدست کنند. تفاوت این دو نوع براکت در این است که براکت های پشت دندانی غیر قابل مشاهده هستند. این براکت ها پشت دندان ها و رو به زبان قرار می گیرند، به همین دلیل این نوع براکت ها انتخابی ویژه برای بیمارانی هستند که به دلیل مشخص بودن براکت های سنتی تمایلی به استفاده طولانی مدت از آنها ندارند. به واسطه این ویژگی، براکت های مخفی بین نوجوانان و افراد بزرگسال به شهرت زیادی رسیده اند.

براکت های لینگوال، پشت دندانی یا مخفی

براکت های لینگوال چگونه روی دندان ها قرار می گیرند؟

این نوع براکت ها برای هر بیمار به صورت سفارشی ساخته می شوند تا کاملاً متناسب با دندان های بیمار باشند. برای این منظور ابتدا از دندان های بیمار قالب تهیه می شود و بر اساس آن براکت ها ساخته می شوند تا بتوانند دندان ها را به بهترین وضعیت ممکن جابجا کنند. به همین ترتیب، سیمی که برای اتصال براکت ها به یکدیگر بکار برده می شود نیز باید به صورت سفارشی ساخته شود، تا برای هر بیمار بهترین نتایج را به دنبال داشته باشد.

وقتی نوبت به اتصال براکت ها به دندان ها می رسد، تناسب کامل از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا نصب ابزار روی دندان ها یکی از چالش برانگیزترین کارهای ممکن است. دسترسی به پشت دندان ها دشوارتر است، و ارتودنتیست فضای کمتری برای کار کردن دارد. برای قرار گرفتن درست همه براکت ها روی دندان ها، همه براکت ها، با استفاده از یک تری سفارشی که آنها را نگه می دارد، با هم و به طور همزمان روی دندان ها قرار می گیرند. در حالی که در بریس های سنتی از براکت های استاندارد استفاده می شود که به صورت تک تک روی دندان ها چسبانده می شوند.

براکت های لینگوال، پشت دندانی یا مخفی

مزایای براکت های پشت دندانی یا مخفی

یکی از مهم ترین مزایای این نوع براکت ها غیر قابل مشاهده بودن آنها طی مدتی است که دندان ها را صاف می کنند. مخصوصاً، برای افراد بزرگسال، استفاده از براکت های فلزی برجسته سنتی به مدت چند سال، در موقعیت های اجتماعی و کاری گزینه ایده آلی نیست. براکت های لینگوال پشت دندان ها مخفی هستند و در طول دوره درمان بیمار از تمام مزایای براکت های فلزی بهره مند می شود بدون اینکه حین لبخند زدن چیزی روی دندان ها قابل مشاهده باشد.

علاوه بر غیر قابل دیدن بودن، وقتی این براکت ها برای مشکلات بسیار پیچیده ناصاف بودن دندان ها، از قبیل اصلاح چرخش دندان ها، بستن فاصله بین دندان ها پس از کشیدن دندان، یا هم سطح نبودن دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند، به اندازه دیگر گزینه ها مؤثر هستند. علاوه بر این، تغییر رنگ سطح دندان ها و ایجاد لکه های سفید احتمالی روی آنها در نتیجه استفاده از براکت ها به جای آنکه مانند براکت های فلزی یا سرامیکی سنتی روی سطح بیرونی ایجاد شوند، می توانند روی سطح داخلی دندان ها بوجود بیایند. بعلاوه، این نوع براکت ها برای هر بیمار به صورت سفارشی ساخته می شوند، در نتیجه میزان راحتی آنها بیشتر است.

براکت های لینگوال، پشت دندانی یا مخفی

نقاط ضعف براکت های پشت دندانی یا نامرئی

این نوع براکت ها ممکن است برای بیمارانی که اوربایت عمیق یا شدید دارند مشکلاتی ایجاد کنند، زیرا ممکن است اوربایت فشار زیادی به براکت های پشت دندان وارد کند و باعث شود به راحتی کنده شوند. در صورتی که امکان بروز این مشکل برای شما وجود داشته باشد، ارتودنتیست آن را با شما در میان خواهد گذاشت. علاوه بر این، براکت های لینگوال می توانند مشکلات گفتاری نیز ایجاد کنند، مخصوصاً در طول دوره ای که پس از نصب آنها طول می کشد تا بیمار به آنها عادت کند. از آنجه که براکت ها پشت دندان ها قرار دارند و ممکن است زبان با آنها برخورد داشته باشد، ممکن است بیمار در ابتدا احساس عجیبی داشته باشد.

ممکن است تا زمانی که به آنها عادت کند برای مدتی نوک زبانی حرف بزند. این مشکلات معمولاً به مرور زمان از بین خواهند رفت. مانند دیگر ابزارهای ارتودنسی، ممکن است بیمار مقداری زخم و سوزش و ناراحتی را تجربه کند، با این تفاوت که این سوزش ها به جای داخل گونه ممکن است روی زبان احساس شوند، مخصوصاً حین خوردن غذا و حرف زدن. هر چه زمان بیشتری از استفاده از براکت ها بگذرد، درد و ناراحتی کاهش خواهند یافت.

عوامل دیگری که باید مد نظر قرار گیرند.

مانند دیگر گزینه های ارتودنسی، بیمار باید سلایق شخصی خود و آنچه برای سبک زندگی او مناسب تر است را مد نظر قرار دهد. مانند براکت های سنتی که از خوردن یک دسته غذاهای خاص باید پرهیز شود، در طول درمان با براکت های زبانی نیز خوردن غذاهای سفت، ترد، و بسیار چسبناک ممنوع است. غذاهایی که پشت دندان ها گیر می کنند ممکن است برای تمیز کردن و شستن به تلاش بیشتری نیاز داشته باشند. اگر بیماری فکر می کند این می تواند مشکل آفرین باشد، بهتر است به فکر استفاده از گزینه ای دیگر، مانند اینویزیلاین باشد. عامل دیگری که باید مد نظر قرار گیرد این حقیقت است که معمولاً براکت های پشت دندانی گران تر از براکت های سنتی هستند و این اختلاف قیمت به دلیل سفارشی بودن و نیز فرایند نصب آنها است.

مدت زمان استفاده از براکت های مخفی تا رسیدن به نتایج مطلوب در بیماران مختلف متفاوت است. برخی افراد بایستی یک تا دو سال از آنها استفاده کنند و موارد حادتر نیاز به زمان بیشتر خواهند داشت. در طول دوره درمان باید بیمار هر چند ماه یک مرتبه برای چکاپ و تنظیم ابزار به ارتودنتیست خود مراجعه کند. مدت زمان استفاده از براکت های مخفی معادل زمان استفاده از براکت های سنتی است. بواسطه مزایای بسیار زیادی که براکت های لینگوال دارند تعداد بیمارانی که به استفاده از آنها تمایل دارند رو به افزایش است و به تدریج به یکی از جایگزین های براکت های سنتی تبدیل می شوند.